Cdo individ ne cdo moshe mund te kete semundje te veshkave. Sëmundja e veshkave nuk shfaq asnjë simptomë në fazën e hershme. Por nëse dikush ka diabet ose hipertension, është një rrezik i sëmundjes së veshkave. Dhe nëse ata kanë histori familjare rreth sëmundjes së veshkave, ata janë në rrezik.
Dy shkaktarët kryesore të sëmundjes së veshkave janë hipertensioni dhe diabeti. Por të tjerë si sëmundja e veshkave, glomerulonefrit, infeksionet kronike, infeksionet urinare dhe llojet e tjera të sëmundjeve urinare obstruktive, si zmadhimi I prostates ose gurët në veshka mund të shkaktojnë dështim në veshka. Nëse kemi obezitet ose mbipeshë, duhet të humbasim peshë dhe ne duhet të kufizojmë konsumin e kripës në dietën tonë. Gjithashtu, ne duhet të pimë më shumë ujë dhe te konsumojmë më pak proteina. Gjithashtu ne duhet të bëjmë testet laboratorike cdo vit.
Një veshkë e shëndetshme është e mjaftueshme për jetën. Nëse hiqet një veshkë, tjetra kompenson dhe rrit kapacitetin e saj. Pra, një veshkë e shëndetshme është e mjaftueshme për jetën.
Sëmundja e veshkës mund të ndahet në dy grupe: sëmundje të trashëguara ose të shfaqura gjatë jetës. Ne hasim më shumë persona në të cilet semundja është shfaqur gjatë jetës. Sëmundjet e trashëguara të veshkave janë disa, mund të themi se sëmundja e veshkes policistike dhe sindroma Alport janë ato më të rëndësishme.
Kjo varet nga grupi i gjakut ABO dhe niveli juaj i antitrupave, niveli i antitrupave në gjakun tuaj dhe nga shteti në të cilin jetoni. Në Shtetet e Bashkuara mund të prisni ndoshta pesë vjet; por në Turqi 10 apo 15 vjet është koha mesatare e pritjes për transplantin e veshkave.
Veshka e dhuruar vendoset në barkun tuaj të poshtëm më pas lidhet me venat tuaja dhe fshikëzën tuaj. Kjo ishte. Veshkat tuaja, veshkat amtare, përgjithësisht nuk hiqen.
Kjo varet kryesisht nga marrësit dhe faktorët e donatorëve. Nëse donator është I gjallë pritshmëria jonë është më e gjatë; në përgjithësi, 15 deri në 20 vjet pritje të transplantimit.
Pas operacionit, veshka fillon të punojë menjëherë dhe pas një jave pacientët përgjithësisht dalin nga spitali. Kur ata të shkojnë në shtëpi, ne duam që ata të pijnë shumë ujë dhe ata duhet të parandalojnë veten nga infeksionet. Ata duhet të lajnë duart më shumë dhe në mënyrë rutinore, dhe ata nuk duhet të lidhen me disa njerëz të sëmurë dhe të jenë shumë afër tyre. Ata duhet të marrin medikamentet e tyre për terapinë e imunosupresionit në mënyrë të rregullt dhe të saktë. Në tre muajt e parë pas transplantit duhet të hanë më pak sheqer dhe më pak kripë.
Meqenëse nuk keni lindur me veshkën tuaj të transplantuar, ajo është e huaj. Trupi e di kete. Për këtë arsye ne gjithmonë përdorim disa medikamente imunizuese. Nëse dikush nuk i merr këto medikamente në mënyrë të rregullt ose në kohën e duhur, trupi e di se ky organ është i dëmshëm për ju dhe fillon të luftojë ,ky quhet refuzim.
Donatorët e gjallë janë të ndarë në dy grupe: donator të gjallë dhe të aferm deri në brezin e katërt ose donator të gjallë me të cilët nuk kanë lidhje gjaku. Donatorët e afërm janë gjithmonë pjestarët e familjes së tyre. Donatorët e jashtëm janë gjithmonë persona me të cilët pacienti është i lidhur emocionalisht, miq osebashkeshortë. Eshtë e mundur t’I jepni dikujt veshkën tuaj nëse nuk janë të aferm por të lidhur emocionalisht. Ju duhet të jeni të lidhur emocionalisht.
Një veshkë e shëndetshme është e mjaftueshme për një donator I cili kryen një jetë normale. Ai/ajo duhet të pijë më shumë ujë dhe të konsumojë sa më pak ushqime me kripë ose sheqer. Ndonjëherë presioni i gjakut do të rritet, dhe nganjëherë mund të shohin proteinurinë në urine prandaj ne duhet ti parandalojmë ato.