Paraliza cerebrale e cila shkakton efekte negative të përhershme në tru, ndodh kur ka një dëmtim të trurit gjatë ose pas lindjes. Paraliza cerebrale shfaqet në formën e anomalive të ndryshme në lëvizje dhe varet nga vendndodhja e dëmtimit në tru.
Spasticiteti është lloji më i zakonshëm i çrregullimit të lëvizjes së paralizës cerebrale. Ky çrregullim i lëvizjes haset në 60% të fëmijëve të lindur me paralizë cerebrale. Paraliza cerebrale spastike përparon në formën e lëvizjeve dhe deformimeve të kufizuara për shkak të ngurtësimit të muskujve në krahë dhe këmbë. Në vendin tonë shkaku më i rëndësishëm i paralizës cerebrale spastike në një fëmijë është mungesa e furnizimit mjaftueshëm me oksigjen gjatë lindjes për shkak të faktorëve të ndryshëm. Fëmijët me paralizë cerebrale spastike janë ata që kanë pësuar dëmtime të përhershme të trurit para, gjatë ose pas lindjes (gjatë viteve të para) dhe të cilët si rezultat përjetojnë vështirësi në lëvizje dhe ngurtësi në muskuj të referuara si spasticitet. Paraliza cerebrale spastike ndahet në nëntipe, në varësi të formës së çrregullimit të lëvizjes dhe vendndodhjes së saj në trup. Në rastet më të zakonshme, këmbët, krahët dhe muskujt janë të ngurtësuara në nivele të ndryshme. Në rastet më të ralla, vetëm këmbët janë të prekura. Fëmijët me sëmundje të nëtipit të dytë mësojnë të ecin vonë dhe të ecin në këmbët e tyre. Në fëmijet nëtipit të parë, çrregullimi i lëvizjes vërehet edhe në krahët dhe pjesët e sipërme të këmbëve. Fëmijët me këtë formë të spasticitetit ose mësojnë të ecin vonë ose dështojnë ta mësojnë atë. Në raste më të rënda, fëmija nuk mund të jetë në gjendje as të ngrihet nga shtrati. Në disa raste të tilla, mund të jetë e mundur që fëmija të mos lëvizë fare.
Paraliza cerebrale spastike diagnostikohet kur bebet lindin me vështirësi, tek foshnjat e parakohshme, foshnjat me peshë të vogël, foshnjat e vendosura në inkubatorë pas lindjes, foshnjat e nënave që kanë përjetuar probleme serioze mjekësore gjatë shtatëzanisë dhe foshnjave zhvillimi i të cilave tregon mangësi ose dobësi, tek foshnjat që dyshohet se kanë dallime të konsiderueshme nga fëmijët e tjerë. Metoda kryesore në diagnostikimin e paralizës cerebrale spastike është MRI e trurit.
Nëse besoni që fëmija juaj ka spasticitet cerebral të shoqëruara nga paraliza, mblidhni informacion për këtë gjendje dhe kontaktoni institucionet përkatëse. Mos e krahasoni fëmijën tuaj me fëmijët e tjerë. Inkurajoni fëmijën tuaj që të punojë në aftësitë e tij. Mësoni nga përvojat dhe tregimet e suksesit të fëmijëve me paralizë cerebrale dhe familjeve të tyre; mos neglizhoni nevojat tuaja dhe mjedisin social. Ju mund të ndihmoni fëmijën tuaj për aq kohë sa të qëndroni të fortë. Bëhuni pjesë e ekipit të rehabilitimit për trajtimin dhe edukimin e fëmijës suaj. Nxiteni fëmijën tuaj për gjërat që mund të bëjë vetë. Mblidhni informacione mbi të drejtat tuaja ligjore në rastet e spasticitetit cerebral të shoqëruara nga paraliza.