Në Qendrën e Zemrës për Fëmijë ACIBADEM, ne jemi të përkushtuar të bëjmë një ndryshim në kujdesin për zemrën pediatrike. Për më shumë se 30 vjet, ne kemi trajtuar keq formime kongjenitale të lindura dhe çrregullime të fituara të zemrës te fëmijët, me ekselencë mjekësore dhe prekje njerëzore. Si një institucion mjekësor lider në Turqi dhe në rajon, ACIBADEM ofron opsionet më të avancuara të diagnostikimit dhe trajtimit për të gjithë spektrin e sëmundjeve kardiake pediatrike, madje edhe rastet më të rënda apo komplekse, me rezultatet më të mira të mundshme. Çdo aspekt i sëmundjeve të zemrës te fëmijët mbulohet në ACIBADEM, duke përfshirë kirurgjinë e zemrës te neonatët, procedurat komplekse dhe ri-operacionet. Kujdesi i jashtëzakonshëm i pacientit këtu bazohet në njohuritë, përvojën dhe teknologjinë më të fundit të disponueshme në mbarë botën. Pajisjet e avancuara mjekësore u mundësojnë specialistëve tanë të diagnostikojnë shpejt dhe saktë sëmundjet komplekse mjekësore dhe t’i trajtojnë ato me përqindje suksesi që tejkalojnë 95%. Fëmijët dhe familjet e tyre referohen këtu nga e gjithë bota.
Është e njohur gjerësisht se shërbimet gjithëpërfshirëse të ofruara nga ekipe multidisiplinare në ambiente të specializuara të pajisura më se miri japin rezultatet më të mira për fëmijët me çrregullime të zemrës. Ekipet e kujdesit pediatrik të zemrës në spitalet tona ACIBADEM Bakırköy dhe ACIBADEM Atakent përfshijnë mjekë me përvojë në kardiologjinë pediatrike, kirurgjinë kardiovaskulare pediatrike, anestezinë dhe kujdesin intensiv, imazherinë dhe radiologjinë kardiake, neonatologjinë dhe rehabilitimin, punën sociale dhe psikologjinë. Ekipet e specializuara janë vazhdimisht në kontakt me departamentet e tjera në të gjithë spitalet tona, duke siguruar akses të shpejtë me çdo specialist që mund të nevojitet, nën të njëjtën çati. Gjithashtu kemi infermierë të trajnuar posaçërisht për sallat e operacionit, kujdesin intensiv dhe punën me pacientin. Çdo anëtar i ekipeve tona pediatrike të zemrës është përkushtuar me vite në përpjekje për të kuptuar më mirë nevojat specifike fizike dhe emocionale të pacientëve tanë të vegjël me probleme në zemër, në mënyrë që të ofrojmë kujdesin më të mirë dhe shansin më të mirë në jetë: Të bashkuar për të shpëtuar zemrat!
Sëmundjet kardiake në grup moshën pediatrike janë të ndryshme nga ato të të rriturve. Ekzistojnë dy lloje kryesore të çrregullimeve të zemrës tek fëmijët: të lindura (defekte kongjenitale të zemrës) ose të fituara më vonë në jetë. Disa nga këto sëmundje janë
Fakte të shpejta rreth qendrave dhe ekipit tonë:
Në Qendrat e Zemrës për Fëmijë ACIBADEM, ne e dimë se udhëtimi jashtë vendit për trajtimin e fëmijës suaj mund të jetë një përvojë stresuese dhe dërrmuese. Kjo është arsyeja pse ne kemi projektuar Qendrën e Shërbimeve për Pacientët Ndërkombëtare si një zgjidhje “me një ndalesë”, që mbështet çdo pacient që nga kërkesa e parë deri në kthimin përfundimtar në vendin tuaj. Takimet mjekësore, udhëtimi dhe akomodimi, transfertat aeroport-hotel-spital organizohen sipas nevojave dhe preferencave tuaja. Mbulimi 24-orësh i shërbimeve të përkthimit ofrohet në gjuhët amtare. Duke zgjedhur ACIBADEM Turqi dhe shërbimin tonë gjithëpërfshirës të pacientëve, pacientët ndërkombëtarë mund të jenë të sigurt se udhëtimi i tyre shëndetësor do të organizohet në mënyrë perfekte, duke pasur parasysh komoditetin e tyre.
Në sëmundjet kongjenitale të zemrës, rreth 30% e të gjithë fëmijëve të prekur kërkojnë trajtim brenda muajit të parë të jetës. Prandaj, diagnoza e hershme dhe trajtimi në kohë janë thelbësore. Është thelbësore që prindërit të njohin simptomat e sëmundjeve të zemrës dhe të konsultohen me mjekun pa humbur kohë. Është mirë të dihet se rreziku i zhvillimit të sëmundjeve kongjenitale të zemrës është 2 deri në 3 herë më i lartë për foshnjat me nënë ose baba që kanë të njëjtin çrregullim. Shenjat e hershme të problemeve të zemrës te fëmijët ndryshojnë në varësi të gjendjes, por simptomat më të zakonshme janë:
Në disa raste, sëmundjet kongjenitale të zemrës që janë më pak serioze mund të mos shfaqin asnjë simptomë dalluese gjatë viteve të para të jetës. Te fëmijët më të rritur, shenjat dhe simptomat si rrahjet e zemrës, gulçimi, lodhja e shpejtë, dhimbja e gjoksit, marramendje ose të fikët gjatë stërvitjes mund të jenë alarmante për problemet e zemrës.
Sëmundjet kongjenitale të zemrës shpesh mund të diagnostikohen para lindjes, që në javën e 16-të të shtatzënisë. Ekokardiografia fetale është një metodë diagnostike joinvazive e ngjashme me ultrasonografinë. Ajo lejon një ekzaminim të detajuar të zemrës së foshnjës ndërsa është ende në mitër. Nëse konstatohet ndonjë problem, fëmija monitorohet nga afër dhe ndërkohë planifikohen trajtimet që do të aplikohen pas lindjes. Diagnostikimi i defekteve kongjenitale të zemrës gjatë shtatzënisë ndihmon në reduktimin e komplikimeve serioze te foshnjat.
Megjithatë, problemet e zemrës mund të diagnostikohen edhe më vonë në fëmijëri. Nëse te fëmija juaj dyshohet për sëmundje kardiake, kardiologu pediatrik kryen një ekzaminim fizik dhe analiza të ndryshme duke përdorur mjete të avancuara diagnostikuese teknologjike. Një proces gjithëpërfshirës diagnostikues mund të përfshijë:
Elektrokardiograma (EKG): Një test joinvaziv që ekzaminon funksionin e zemrës. Ai përdor një pajisje për të matur aktivitetin elektrik që kalon nëpër zemër dhe regjistron rrahjet e zemrës në letër EKG. Procedura ndihmon në vlerësimin e rrahjeve të zemrës dhe zbulimin e çrregullimeve të ritmit.
Radiografia e kraharorit: Tregon nëse zemra është zmadhuar ose nëse mushkëritë kanë lëngje shtesë. Niveli i rrezatimit të përdorur në rrezet X të kraharorit është shumë i ulët dhe nuk ka efekte anësore.
Ekokardiografia (ekografia e zemrës): Një ekografi përdoret për të monitoruar imazhet e drejtpërdrejta të zemrës dhe për të vlerësuar funksionin e muskujve të zemrës. Sa gjak po rrjedh nëpër arterie dhe vena mund të matet duke përdorur valët e zërit me ultratingullin Doppler të aortës. Këto dy teknika ofrojnë informacion të dobishëm për strukturën dhe funksionin e zemrës.
Ekokardiografia transezofageale (TEE): Në disa pacientë, mund të na duhet të marrim imazhe më të mira duke përdorur një sondë speciale me ultratinguj përmes gojës dhe poshtë ezofagut.
Testi i stresit: Një EKG kryhet ndërsa fëmija është duke ecur në një rutine me një ritëm të shpejtë. Ai zbulon problemet në funksionin e zemrës të shkaktuara nga stërvitja.
CT kardiake (tomografi e kompjuterizuar): Përdoret në raste specifike për vizualizimin e detajuar të zemrës dhe enëve të gjakut të fëmijës. Në raste komplekse, skanimi CT është i nevojshëm për detaje të sakta anatomike.
Skanimi MRI i zemrës: Ofron fotografi të qarta të zemrës dhe enëve të gjakut në gjoks duke përdorur teknologjinë magnetike, pa rrezatim.
Kateterizimi dhe angiografia kardiake: Metoda e avancuar e ekzaminimit duke përdorur një tub të hollë (kateter) të futur në një enë gjaku dhe rreze x (fluoroskopi) për ta drejtuar atë në zemër. Ai lejon vizualizimin e drejtpërdrejtë të detajeve anatomike.
Elektrofiziologjia (studim EP): Një test që përdoret për të diagnostikuar rrahjet e parregullta të zemrës ose aritminë. Ngjashëm me metodën e kateterizimit kardiak, kateterët specialë përdoren për të parë zemrën dhe për të ndihmuar në identifikimin e zonave të aktivitetit elektrik jonormal brenda indit të zemrës.
Disa sëmundje të zemrës te fëmijët mund të trajtohen me anë të kateterizimit kardiak (ose shkurtimisht ‘heart cath’) në vend të kirurgjisë tradicionale. Ky është një trajtim inovativ, jo-kirurgjikal që përfshin futjen e një tubi të hollë, fleksibël të quajtur kateter përmes një ene gjaku në zemër, nën drejtimin me rreze X. Mund të përdoret si për diagnostikim ashtu edhe për trajtim. Kur aplikohet procedura për të rregulluar një defekt në zemër, quhet kateterizimi intervenues. I lejon mjekët me përvojë të trajtojnë disa çrregullime të zemrës duke shmangur operacionin, duke përdorur kateter të veçantë. Pasi kateteri të ketë arritur defektin e zemrës, mjete të vogla mund të dërgohen përmes tij për të riparuar defektin. Për shembull, ka kateter me balon që mund të hapin valvulat ose enët e ngushtuara, dhe ka gjithashtu kateter që mund të mbyllin vrimat midis dhomave të zemrës. Procedurat ndërhyrëse terapeutike mund të përfshijnë:
Kateterizimi i zemrës kryhet nën anestezi, por nuk kërkon prerje kirurgjikale dhe mundëson shërim të shpejtë dhe qëndrim të shkurtër në spital. Nuk ka kufizime moshe; mund të përdoret për fëmijët e vegjël dhe madje edhe foshnjat menjëherë pas lindjes. Në Qendrat e Zemrës për Fëmijë ACIBADEM kryhen procedura të avancuara intervenuese nga kardiologë pediatër me përvojë të lartë dhe me përqindje të lartë suksesi. Kurdo që është e mundur, ata zgjedhin metoda minimale invazive për të reduktuar dhimbjen, periudhën e rikuperimit dhe qëndrimin në spital.
Kirurgjia e zemrës te fëmijët është shumë e ndryshme nga ajo e të rriturve. Ajo kërkon kardiokirurgë pediatër me përvojë dhe një ekip profesionistësh të trajnuar posaçërisht për të punuar me fëmijët. Në Qendrën e Zemrës për Fëmijë ACIBADEM kryhen me sukses të gjitha llojet e operacioneve kardiake pediatrike, duke përfshirë procedurat komplekse dhe rioperacionet. Ekzistojnë 3 lloje kryesore të operacionit në zemër:
Kirurgjia e Hapur e Zemrës: Kirurgu hap gjoksin përmes kockës së gjoksit për të hyrë në zemër. Këto lloj operacionesh zakonisht kërkojnë një makineri zemër-mushkëri për të marrë përsipër funksionet e zemrës dhe mushkërive gjatë operacionit.
Kirurgjia e mbyllur e zemrës: Në këtë rast, gjithashtu kaviteti i kraharorit duhet të hapet, por zemra nuk ndalet. Prandaj, operacioni mund të kryhet pa një aparat bypass zemër-mushkëri.
Kirurgjia minimale invazive e zemrës: Kjo është një qasje kirurgjikale më pak invazive. Kirurgu bën vetëm prerje të vogla për të futur mjete speciale dhe një video kamerë. Teknikat minimale invazive kanë shumë përparësi ndaj metodave konvencionale, duke përfshirë më pak dhimbje, plagë më të vogla dhe periudhë më të shkurtër rikuperimi. Te fëmijët me kafaz të kraharorit të zhvilluar mirë, disa anomali të zemrës mund të eliminohen edhe përmes kirurgjisë robotike.
Të gjitha foshnjat lindin me PDA. Kjo është një vrimë që lejon kalimin midis arteries pulmonare dhe aortës. Ajo ekziston sepse para lindjes, gjaku nuk ka nevojë të kalojë nëpër mushkëri për të marrë oksigjen. Normalisht, kjo vrimë mbyllet disa orë pas lindjes. PDA quhet kur kjo lidhje mbetet e hapur. Më shpesh vërehet tek foshnjat e lindura para kohe.
TRAJTIMI: Mbyllja e kalimit duke përdorur një pajisje speciale të quajtur ombrellë ose spirale përmes një kateteri. Për më tepër, operacioni i mbyllur i zemrës për t’u rilidhur mund të kryhet në varësi të moshës së pacientit dhe shtrirjes së PDA-së.
Defekti i septumit atrial është një vrimë në mur midis dy dhomave të sipërme të zemrës (atriumeve). Nëse ASD është i vogël shpesh mbyllet gjatë foshnjërisë. Defektet më të mëdha mund të shkaktojnë probleme serioze, duke përfshirë dështimin e zemrës në anën e djathtë, anomalitë e ritmit të zemrës, rritjen e rrezikut të goditjes dhe shkurtimin e jetëgjatësisë.
TRAJTIMI: Në disa pacientë, defekti mund të mbyllet me kateterizimin. Megjithatë, sëmundja zakonisht kërkon kirurgji të hapur të zemrës. Në fund të trajtimit, qarkullimi kthehet në normalitet dhe fëmija mund të rritet e të behet një i rritur i shëndetshëm.
Defekti i septumit ventrikular është një vrimë në mur midis dy barkusheve të zemrës. Në këtë rast, gjaku i pasur me oksigjen pompohet përsëri në mushkëri në vend që të kthehet në trup. Si rezultat, zemra duhet të punojë më shumë për të siguruar oksigjen të mjaftueshëm. Pa trajtim, komplikimet mund të përfshijnë hipertension pulmonar, dështim të zemrës për shkak të zmadhimit, endokardit dhe probleme të tjera të zemrës.
TRAJTIMI: Disa defekte mund të mbyllen vetë. Kjo është arsyeja pse mjeku juaj mund të vëzhgojë ecurinë e fëmijës për disa kohë. Por zakonisht, pacienti ka nevojë për kirurgji për të riparuar defektin midis ventrikujve.
Kjo sëmundje e lindur e zemrës kombinon disa anomali. Ka një hapje të madhe në mes të zemrës. Valvulat që ndajnë të dy atriumet dhe barkushet nuk zhvillohen plotësisht. Të dyja janë në formën e një valvule të vetme dhe të madhe. Gjaku i pasuruar me oksigjen në anën e majtë të zemrës kalon në anën e djathtë dhe pompohet përsëri në mushkëri në sajë të hapjeve.
TRAJTIMI: Fëmijët që zhvillojnë hipertension pulmonar ose kanë simptoma serioze, i nënshtrohen operacionit gjatë foshnjërisë. Pas operacionit, qarkullimi i gjakut kthehet në normalitet. Në disa raste, pacientët mund të kenë nevojë për një operacion të dytë për shkak të pamjaftueshmërisë së valvulave (valvula mitrale që rrjedh). Normat e suksesit tejkalojnë 97%.
Ky është një çrregullim i valvulës së zemrës që ngushton ose pengon hapjen e valvulës së aortës. Ajo shkakton vështirësi të zemrës për të pompuar gjakun në trup. Stenoza kufizon rrjedhjen e gjakut jashtë barkushes së majtë. Diagnoza e hershme është shumë e rëndësishme për parandalimin e dëmtimeve të pakthyeshme të zemrës.
TRAJTIMI: Fëmijët me stenozë të aortës që kanë simptoma të lehta ose aspak duhet të monitorohen nga afër me kalimin e kohës. Në rastet e simptomave të moderuara deri në të rënda, mund të aplikohen ndërhyrjet kirurgjikale: Valvuloplastika (më pak invazive, baloni i vendosur në arterie); Valvotomia (për të “liruar” kapakët e valvulës pa e zëvendësuar valvulën); Zëvendësimi i valvulës së aortës (AVR).
Koarktacioni i aortës do të thotë se ka një ngushtim ose shtrëngim të një pjesë të aortës. Mund të jetë kudo dhe në çdo shkallë. Barkushja e majtë duhet të punojë më shumë për të lëvizur gjakun nëpër pjesën e ngushtuar të aortës. Përfundimisht, barkushja e majtë nuk është më në gjendje të përballojë ngarkesën shtesë të punës dhe nuk arrin të pompojë gjakun në mënyrë efikase. Në disa raste, mund të çojë në dështim të veshkave ose zgjerim të zemrës.
TRAJTIMI: Pjesa e ngushtuar e aortës riparohet me angioplastikë me balon ose implantim stenti, me anë të kateterizimit kardiak.
Kjo sëmundje mjekësore përfshin 4 anomali të ndryshme kardiake: VSD (një vrimë midis barkusheve të zemrës); Stenoza pulmonare (ngushtimi i valvulës pulmonare); Aorta mbizotëruese (kur valvula e aortës lidh edhe barkushen e djathtë); Hipertrofia e ventrikulit të djathtë (barkushja e djathtë është më muskulore se normalja). Tetralogjia e Fallot është defekti më i zakonshëm i zemrës që shkakton cianozë te fëmijët e vegjël. Foshnjat me ToF shfaqin cianozë në lëkurë gjatë episodeve të të qarit ose të ushqyerit.
TRAJTIMI: Mund të aplikohet në dy faza, në varësi të gjendjes së fëmijës. Faza 1 përfshin riparimin e përkohshëm duke përdorur një shunt, stent ose heqjen e muskujve. Faza e dytë është riparimi i plotë. Mund të kryhet pas operacionit të vendosjes së shuntit ose, në disa raste, si operacion i parë. Pas operacionit, qarkullimi kthehet në normalitet dhe cianoza eliminohet plotësisht.
Kjo është një sëmundje shumë e rrallë që mund të diagnostikohet në mitër ose menjëherë pas lindjes. Përfaqëson një ngushtim (stenozë) ose bllokim të valvulës pulmonare. Atëherë barkushja e djathtë duhet të punojë më shumë. Me kalimin e kohës, ajo shkakton dëmtime në muskulin e zemrës.
TRAJTIMI: Valvoplastika me balon aplikohet me kateter. Shkalla e mbijetesës është 99%. Në raste të rënda, mund të nevojitet një operacion i hapur në zemër.
TGA është një nga sëmundjet kardiake cianotike më të zakonshme tek fëmijët. Në këtë defekt të lindur të zemrës, pozicionet e arteries pulmonare dhe aortës janë të kundërta dhe të lidhura me barkushet e gabuara. Gjaku i deoksigjenuar pompohet përsëri në trup. Foshnjat me Transpozim të Arterieve të Mëdha lindin cianotikë për shkak të niveleve të ulëta të oksigjenit në gjak.
TRAJTIMI: Kirurgjia nevojitet menjëherë pas lindjes ose brenda muajve të parë të jetës. Terapia me ilaçe mund të përshkruhet derisa foshnja të jetë gati për të kryer operacionin. Ekzistojnë dy lloje kryesore të operacionit për TGA: Ndërrimi arterial (arteriet kalojnë në pozicionet e tyre të zakonshme) dhe ndërrimi atrial (përmbysja e atriumeve). E dyta kryhet më rrallë, sepse në afat të gjatë mund të shkaktojë parregullsi të ritmit për shkak të ndryshimeve fiziologjike.
Në këtë çrregullim kongjenital të zemrës, valvula trikuspidale nuk është e zhvilluar. Prandaj, nuk ka rrjedhje gjaku nga atriumi i djathtë në barkushen e djathtë. Si rezultat, barkushja e djathtë mbetet e vogël dhe jo plotësisht e zhvilluar. Gjaku është i përzier dhe nuk mund të rrjedhë siç duhet.
TRAJTIMI: Në varësi të gjendjes së fëmijës, mund të nevojiten një ose disa operacione për të rivendosur funksionin e zemrës, duke përfshirë septostominë atriale (krijon ose zgjeron hapjen midis dhomave të sipërme të zemrës për të lejuar që më shumë gjak të rrjedhë nga atriumi i djathtë në atë të majtë); Shunti (krijon një bypass nga një enë gjaku kryesore që çon nga zemra në enën e gjakut që çon në mushkëri); Vendosja e brezit të arteries pulmonare (për të reduktuar rrjedhjen e gjakut nga zemra në mushkëri); Operacioni Glenn (kur foshnjat tejkalojnë shuntin e parë, midis moshës 3-6 muajsh); Procedura Fontan (kryhet kur fëmija është 2-3 vjeç).
Kjo është një formë jashtëzakonisht e rrallë e defektit kongjenital të zemrës. Normalisht, kur zemra kontraktohet, barkushja e djathtë e shtyn gjakun në mushkëri. Në pacientët me atrezi pulmonare, valvula pulmonare nuk është formuar siç duhet. Ajo çon në çrregullime të qarkullimit të gjakut në mushkëri. Zakonisht, valvula trikuspidale është gjithashtu e pazhvilluar.
TRAJTIMI: Plani i trajtimit varet nga ashpërsia e secilit rast specifik. Një shunt mund të vendoset midis arteries pulmonare dhe aortës duke përdorur teknikat e kateterizimit. Kirurgjia Fontan gjithashtu përdoret shpesh.
Në këtë sëmundje, një enë gjaku e vetme (truncus arteriosus) del nga zemra në vend të dy enëve normale (arteria pulmonare dhe aorta). Për më tepër, paraqitet defekti septal ventrikular (VSD). Si rezultat, gjaku përzihet.
TRAJTIMI: Shumica e foshnjave me truncus arteriosus i nënshtrohen operacionit brenda javëve të para të jetës.
Kjo është një anomali e rrallë e qarkullimit të gjakut, ku të gjitha venat pulmonare nuk janë të lidhura siç duhet me atriumin e majtë. Kështu gjaku që kthehet nga mushkëritë përzihet me gjakun blu që kthehet nga trupi. Fëmija ka mungesë oksigjeni dhe bëhet cianotik.
TRAJTIMI: Trajtimi kirurgjik është i domosdoshëm. Foshnjat me TAPVD kanë nevojë për kirurgji brenda javëve të para të jetës.
Në këtë çrregullim të zemrës, pjesa e majtë e zemrës është e pazhvilluar, duke përfshirë aortën, valvulën aortale, barkushen e majtë, valvulën mitrale.
TRAJTIMI: Trajtimi kirurgjikal është i domosdoshëm. Plani i trajtimit zakonisht përfshin 3 faza të operacioneve: procedurën Norwood (sa më shpejt të jetë e mundur pas lindjes), Procedurën Glenn (6 muaj më vonë) dhe Procedurën Fontan (18 muaj – 3 vjeç).
Nëse keni një fëmijë të diagnostikuar me një defekt të lindur në zemër ose një problem tjetër kardiak, nuk ka nevojë për panik. Në ditët e sotme, fëmijët me çrregullime të zemrës kanë shanse shumë të mira për një jetë të lumtur dhe produktive. Mbani në mend se ekipet mjekësore me volum të lartë punë dhe me përvojë zakonisht arrijnë rezultate më të mira, veçanërisht në rastet komplekse.
Nëse fëmija juaj ka nevojë për operacion në zemër, është e rëndësishme që fëmija të jetë sa më i shëndetshëm përpara operacionit. Temperatura, kolla, ftohja, gripi dhe shqetësime të tjera mjekësore duhet t’i raportohen mjekut tuaj në çdo rast.
Pas operacionit, mos harroni se kujdesi pas operacionit në shtëpi është pjesa më e rëndësishme e rikuperimit. Në shumicën e rasteve, pacienti duhet të ndjekë një dietë dhe të përdorë rreptësishtë ilaçet. Prindërit duhet të ndjekin me kujdes urdhrat e mjekëve. Pacientët me sëmundje kongjenitale të zemrës shpesh duhet të ndiqen gjatë gjithë jetës së tyre.